*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 735 )
ســوره 7 : اعـــراف ( مکّی ـ 205 آیه دارد ـ جزء هشتم ـ صفحه 151 )
( قسمــت ســی و دوّم )
رَقَــم آشنـــائی
( جزء نهــم صفحه 165 آیه 129 )
بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم
قالُوا أُوذینا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِیَنا وَ مِنْ بَعْدِ ما جِئْتَنا قالَ عَسى رَبُّکُمْ أَنْ یُهْلِکَ عَدُوَّکُمْ
وَ یَسْتَخْلِفَکُمْ فِی الْأَرْضِ فَیَنْظُرَ کَیْفَ تَعْمَلُونَ
تفسیـــر لفظـــی :
( قوم موسی (ع) به او ) گفتند: پیش از آن که به سوى ما بیایى آزار دیدیم ، (هم اکنون) پس از آمدنت نیز آزار مى بینیم ! (کى این آزارها به سر خواهد آمد؟ (موسی) گفت : امید است پروردگارتان دشمن شما (فرعون) را هلاک کند ، و شما را در زمین جانشین (آنها) سازد، تا ببیند چگونه عمــــــــــل مى کنید.
[ و اینک نیز می بینیم که چگونه عمـــــــــــل می کنند !!! ]
تفسیر ادبی و عرفانی :
بر ذوق اهل معرفت :
عدوّ در این جا اشاره به نفس اَمّاره است ، که مصطفی (ص) فرمودند :
دشمن ترین دشمنان تو نفس تـــــــــو است که میان دو پهلوی تـــــو است !
و زمین در این آیه اشارت است به اعضاء و جوارح تن ، که اصل آن خاک است !
و خلیفه در این آیه اشارت است به دل ، که تا نفس نمیرد دل زنده نگردد !
و می فرماید :
از لطف و کرم الهی گوش دارید ،
که شما را بر نفس اماره نصرت دهد تا آن را مقهور کنید ،
و راه شهوت و هوای باطل را بر او به بندید ،
مصطبه ی نفس را خراب کنید ،
و کعبــه ی دل را آبـــاد سازید ،
تا نفس اسیر شود ،
و دل بر تن امیــــر شود !
نفس در خود بمیرد ،
و دل به حق زندگی گیرد ،
دشمن برود و دوست نبازد !
هرگز که دیده که آشنا با بیگانه سازد ؟!
آمــــد برِ من کارد کشیـــــــــده برِ من
گفتا که در این شهر تو باشی یا من !
تا به بیند چگونه عمل می کنید ،
و چگونه شکر نعمت خدا را می گزارید ؟
که عقوبتشان رنگارنگ آمد ،
و مخالفتشان گوناگون بُوَد !
عقوبت به قدر خیانت و مؤاخذت به اندازه مخالفت ،
چندان بلیّات و نکبــــات بر ایشان بگشادند
و ایشان را در محنت و شدّت بگردانیدند ،
و سخت تر عقوبت آن بُوَد که دیده ی باطن نداشتند !
تا در یابند که از ما که باز مانده ؟ و چه گم کرده اند ؟
اندر همه عمرِ من شبی وقت نماز
آمد برِ من خیال معشوقــه فــراز !
برداشت نقاب من مرا گفت بنــــاز
باری بنگر که از که ماندستی باز !
(134) وَ لَمّا وَقَعَ عَلَیْهِمُ الرِّجْزُ قالُوا یا مُوسَى ادْعُ لَنا رَبَّکَ بِما عَهِدَ عِنْدَکَ
لَئِنْ کَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَکَ وَ لَنُرْسِلَنَّ مَعَکَ بَنی إِسْرائیلَ
هنگامى که بلا بر آنها (بنی اسرائیل) مسلّط مى شد، مى گفتند :
اى موسى! از پروردگارت براى ما بخواه به عهدى که با تو کرده ، رفتار کند .
اگر این بلا را از ما مرتفع سازى ، به یقین به تو ایمان مى آوریم ،
و بنى اسرائیل را با تو خواهیم فرستاد .
.... اگر ایشان (بنی اسرائیل ) را بصیرتی بود ،
از حقیقت شمّه ای آشنائی داشتی !
بجای آن که گفتند ( رَبَّکَ) [ خدای خود را بخوان ]
می گفتند : ( رَبَّنـــا ) [ خدای ما را بخوان ] !
و به دیده ی عبرت می نگریستند تا آن عذاب ها باعث پاکی آن ها شود ،
لکن چه سود که رقم آشنائی در ازل بر ایشان نکشیدند ،
و جز داغ مهجوری بر ایشان ننهادند !
این بود که هرچه آیات قدرت ، بیشتر دیدند از جادّه ی حقیقت دور تر افتادند ،
عهدی که کردند به سر نبردند ،
و از خود بی وفائی و بیگانگی نمودند !
که از ازل بی وفا و بیگانه بودند ! !
[ ننگ بر آن ها که ننگ بشریت بودند و هستند ،]
[ نفرین بر آن ها که نفرین شده ی ازلی هستند ،]
[ مرگ بر آن ها که از انسانیت بوئی نبرده اند ! ]
بیا تا ظلم ظالمان پایان پذیرد ،
و دل رنــــــــــج دیدگان آرام گیــــــرد ،
و حکومت عـــدل در جهــــــان برقرار شود
موضوع :
نظر ()
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز