سفارش تبلیغ
صبا ویژن
منوی اصلی
مطالب پیشین
تدبر در قرآن
آیه قرآن
لینک دوستان
خبرنامه
 
آمار وبلاگ
  • کل بازدید: 1967619
  • بازدید امروز: 441
  • بازدید دیروز: 258
  • تعداد کل پست ها: 1283
  • ****
درباره
محمّـد تــرابـی[963]

روح بلند مدیر وبلاگ خادم قرآن محمد ترابی در اسفند ۱۳۹۸ در ۶۷ سالگی به سوی معشوق شتافت. روحش شاد و یادش گرامی باد. اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
آرشیو مطالب
*

حدیث

*
لوگوی دوستان
دانشنامه سوره ها
سوره قرآن
کاربردی



نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید    ( 1019 )                                                                       

ســوره 18 : کهــف ( مـکّــی ـ115آیه دارد ـ جزء  پا نزدهم ـ صفحه 293 )


 ( قسمــت  اوّل )


شـرابِ وصـل



 

ای نام تو بهترین سرآغاز / بی نام تو نامه کی کنم باز

 

ای یاد تو مونس روانم / جز نام تو نیست بر زبانم

ای کار گشای هر چه هستند / نام تو کلید هر چه بستند

ای هیچ خطی نگشته ز اوّل / بی‌حجت نام تو مسجّل

ای هست کن اساس هستی / کوته ز درت دراز دستی

ای خطبه تو تبارک الله / فیض تو همیشه بارک الله

ای هفت عروس نه عماری / بر درگه تو به پرده داری

ای هست نه بر طریق چونی / دانای برونی و درونی

ای هرچه رمیده وارمیده / در کن فیکون تو آفریده

ای واهب عقل و باعث جان / با حکم تو هست و نیست یکسان

ای محرم عالم تحیّر / عالم ز تو هم تهی و هم پُــر

ای تو به صفات خویش موصوف / ای نهی تو منکر امر معروف

ای امر تو را نفاذ مطلق / وز امر تو کائنات مشتق

ای مقصد همت بلندان / مقصود دل نیازمندان

ای سرمه کش بلند بینان / در باز کنِ درون نشینان

ای بر ورق تو درس ایام / ز آغاز رسیده تا به انجام

صاحب توئی آن دگر غلامند / سلطان توئی آن دگر کدامند

گر صد لغت از زبان گشاید / در هر لغتی ترا ستاید

هم در تو به صد هزار تشویر / دارد رقم هزار تقصیر

ور دم نزند چو تنگ حالان / دانی که لغت زبان لالان

گر تن حبشی ، سرشته تست / ور خط ختنی ، نبشته تست

گر هر چه نبشته‌ای بشوئی / شویم دهن از زیاده گوئی

ور باز به داورم نشانی / ای داور داوران تو دانی

زان پیش کاجل فرا رسد تنگ / و ایام عنان ستاند از چنگ

ره باز ده از ره قبولم / بر روضه تربت رسولم

( از نظامی )

با سلام به دوستان و همراهان ارجمند ، با پایان یافتنِ بخش نخست این مجموعه ی گرانقدر ،

اینک با توکل به خداوند متعال ، بخش دوم را آغاز می کنیم .

ان شاءالله که مورد رضایت حقّ قرار گیرد .

 

 

ضمناً از دوستان و همراهان عزیز و ارجمند می خواهم تا با دیدی ژرف و نگاهی عمیق ، این اثر گرانبها را بخوانند ، و چکامه های نغز ادبی عرفانی ، و سخنان دل انگیز مردان خداشناس ، و پندهای آرام بخش سالکان راه حقیقت و شریعت ، و اشعار عارفانه شعرای دلسوخته را به گوشِ دل و هوشِ سر بنیوشند و در زندگی خود به کار بندند

و بدانند که تنها راه رهایی از مشکلات روزمرّه زندگی ، و تنها کلید حل مسائل مادّی و معنوی ، و چاره ی همه ی سختی ها و درمان همه ی دردها ، قرآن و عمل به دستورات حیات بخش آن است .

هرگاه از مطالعه ی ژرف بخش هایی از این اثر ، در روح و روان خود دگرگونی یافتید ، و در دلِ خویش از آلودگی های دنیای دون ، روی گردان شدید ، و ترکِ هوی و هوس های پوچ زندگانی را آرزو کردید ، پس دو باره و سه باره و مکرّر و مستمرّ بخوانید ، و چون به پاکیِ دل و جان و تن و روح و روان رسیدید ، این نسخه ی شفابخش را به دیگر دوستان خویش نیز توصیه نمائید ، و این بنده ی حقیر فقیر پرتقصیر را نیز دعای خیر فرمائید .     

 

قرآن ، دوای همه ی درد هــا (کلیک)

 ( جزء پانزد هــم صفحــه 293 آیه 1 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم 

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْکِتَابَ وَ لَمْ یَجْعَل لَّهُ عِوَجَا

   ترجمــه لفظـــی :

ستایش خدایى را که این کتاب [آسمانى] را بر بنده خود فرو فرستاد

 و هیچ گونه کژى در آن ننهاد

نگاه ادبی و عرفانی :

                     

                            بسـم الله الرحمـن الرحیـم

به نـام خـدا که همـه ی خیـرات را بنیـاد ،

به نـام او که دل ز بنـد همــه غـــم هـاآزاد ،

به نـام او که دل عارف جز به نـام او نگــردد شــاد ،

به نـام او که مشتـاق از شـرابِ وصـل او گیــرد یـــاد ،

به نـام او که خـواب بر دیده دوستدارش داد بر بــاد ،

و با عقـد دوستی خـود با وی دلش را کرد آبـاد ،

و او را نمـــود از آتــــش دوزخ آزاد !


ای جوانمـــــرد !

اگــر آسیــای بـــــلا  ؛ بر ســـــرت بگــردانند ؛

از آستـــانه خدمت حـــق بیــرون مَـنِــه قدم ،

و جــز  بــه  رضــــای او بـرنیـــار دَم ،

کــــه ؛  عـزّت ، عـــزّت او است !

و از دیگـران همـه ذلّ و عجـز و فنـا و عـدم !

قضــا ، قضــای اوست ، و حکــــم ، حکــــم او ،

حکـــم دیگـران همـه میـــل است و هـوی و ستــــم !

خـدایـــا ؛

اگر تو فضـل کنی ؛ دیگران چه داد و چه بیداد !

و اگر تـوعـدل کنی ؛ فضـل دیگـران چون بـــاد

 خـداونــدا ،

آن چه من از تــو دیده ام ؛ دو گیتی بیــاراید ،

شگفت آن که ؛ جـان من بی تــــو ؛ نمی آســـاید !


 

 



موضوع :


بسم الله الرحمن الرحیم  

   

سپــاس بی قیــاس



 

 

از دست و زبان که برآیـــد؟


کز عهده شکـــرش به درآیــــد

 

حمد بی حدّ  و ثنای بی عدّ ، و سپاس بی قیاس ، خداوندی را سزاست  که  :

 جمع دیوان حافظان ارزاق ،  به پروانهِ سلطانِ ارادت  و مشیّت اوست ،

 

  خالقِ  بی  مانندی که رفعِ  بنیانِ سبعِ  طباق  ،  نشانهِ ی عرفانِ حکمتِ بی علتِ  اوست،

 

حکیمی که طوطیِ شکرخایِ ناطقه ی انسانی را از محاذاتِ آئینه ی تأملِ عرایسِ معانی  ،  به  آوای  دلگشای

.

اِنَّ هَـذَا القُـــرآن یَهـدِی لِلَّتی هِیَ اَقــوَم    گویا کرد ،

 

حکیم علیمی که بلبلِ دستان سرایِ خوش نوایِ زبان را  در قفسِ تنگِ دهان  ، بقوّتِ اذهان در  ترنّم درآورد ،

 

و آوای  روح افزای وَ اِذا سَألَکَ عِـبـادِی عَـنِّـی ، فَاِنِّی قَـرِیبٌ ،

اُجِیبُ دَعـوَة الدّاعِ اِذا دَعانِ ، فَلیَستَجِیبُوا لِی ،

وَ لیُؤمِنُوا بِی ،  لَعَـلَّهُــم یَرشُــدُونَ   را

 آرام بخش دل های    نا آرام قرار داد  .


Image result for ?سپــاس بی قیــاس?‎

 

حمد بی حدّ و ستایشِ بی عدّ و سپاسِ بی قیــــــاس خداوندی را سزاست ؛

که بندگان را به زیور چشم و گوش و دانش و هوش بیاراست ،

و با نیروی زبان و بنان (انگشتان) ، تراوش های دانش و هنرِ مغز را به دیدگاهِ بینندگان و خوانندگان آثــــــار نهاد .


و این بنده ی حقیر فقیر پر تقصیر ناتوان را یاری فرمود تا با انتخاب این اثر گران بهاء ،

به کمک و راهنمائی عقــــل و فکـــــــر و تدبیـــــــر ، و دست و چشم و گزینشِ تصویـــــر ،

با تحریر و ویرایش و آرایش صفحه ها ، و بهره منـــــــــدی از خامـــــه ی مردمـــــانی بـــــــزرگ ،

و فکر و اندیشه ی شاعران و عارفان سترگ ، و تراوش های مغز و دل خداشناسانِ وادی توحید ،

این مائده ی آسمانی را در فضای پهناور دنیای مجازی ، در دسترس شیفتگانِ محبوب ،

و عاشقان جمـــــالِ با کمـــــــالِ بی مثال حضرت معبــــــود قـــــرار دهم ،

 


Image result for ?سپــاس بی قیــاس?‎

 

باشد که ؛ در روزگاری که ما در این دیـــــــار نباشیم ، اثـــــــــری و یادگاری از مـــا ،

برای علاقمندانِ فرهنگ و ادب و عرفان قرآنی ، و ذخیره ای برای حقیر

در روزِ بزرگ و هنگامه ی سترگِ ملاقاتِ محبوب باشد !


Image result for ?سپــاس بی قیــاس?‎

... و چه زیبا بود که ما نیز همراه این مردان بی ادعا بودیم !!!

 

این کار ادبی و عرفانی و قرآنی را که در اردیبهشت 1391 آغازیدیم ،

جلد اول یا بخش نخست آن اینک به پایان رسید .

امید که دوستان و علاقه مندان به ادب و عرفان قرآنی و شیفتگان تفسیر ادبی عرفانی کلام حقّ ،

از آن بهره مند و بهره یاب شده ، اندوخته های خداشناسی و خداپرستی را  

گنجینه ی دانش و هنر و اندیشه ی پاک خویش کرده ، پناهگاهِ روز بی پناهیِ خود در دو جهان سازند .


توضیح این که : مخاطبان این اثر که بیش از هزار پس در این وبلاگ آمده ، تا امروز بیش از ششصد و سی و هفت هزار مورد

(طبق آمار وبلاگ) بوده ؛ که بدینوسیله از لطف و عنایت و محبتِ همه ی عزیزان و دوستان قرآنیِ خود

 قدردانی و سپاسگزاری می نمایم .

همچنین از جناب آقای مهندس فخـــری مدیریت محترم و پر تلاش و متدیّن و محبوب پارسی بلاگ ،

و همه ی دست اندرکاران و مدیران ،

 خاصّه دبیرانِ زحمت کش این عرصه فرهنگی ، کمال تقدیر و تشکر را دارم .


همچنین از همراهی سایت وزین نگین کرمانشاه [ قلم تو ]

که اخیراً یادداشت های این وبلاگ را در آن سایت باز نشر می نمایند ، تشکر و قدر دانی می نماید .


Image result for ?سپــاس بی قیــاس?‎

 

امید است که این اقدام مورد رضایت خداوند تبارک و تعالی و خشنودی رسول الله حضرت محمد مصطفی (ص) 

و ائمه اطهار (ع) ، و مورد انبساط خاطر نویسنده ی اصلی و صاحب کتاب ،

شیخ الاسلام ، خواجه عبدالله انصاری (ره) قرار گرفته باشد .


 

در خاتمه مجدداً با سپـــــاس و حمـــــد بی کـــــران از خداوند یکتای بی همتا ، برای عنایتِ توفیقِ این عمل ،

از ساحتِ قدس حضرت ربوبیّت می خواهم ؛ عنــــــایتِ مستمـــــــرِ خویش را از این حقیــــــر برنگیــــــرد

و توفیـــــــقِ ادامــــــه ی راه و انجامِ بخش دوم را نیز به این ریزه خوار آستان خویش عنایت فرماید .

ان شاءالله تعالی 

... و باز هم از خداوند بزرگ و منّان مسئلت داریم که ؛

با تعجیل در فرج مولایمان حضرت مهدی علیه آلاف التحیة والثناء

همه ی مشکلات مادّی و معنویِ امّت اسلام و جهان بشریت را مرتفع بفرماید .




موضوع :


 نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1018 )                                                                       

ســوره 17 : اســـرا ( مـکّــی ـ111آیه دارد ـ جزء  پا نزدهم ـ صفحه 282 )


( قسمــت سی و یکـــم )


اَسـرارِ عِـلـم قِـدَم 

 

 ( جزء پانزد هــم صفحــه293 آیات 110 و 111 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم 

(110 )  قُلِ ادْعُواْ اللّهَ أَوِ ادْعُواْ الرَّحْمَنَ أَیًّا مَّا تَدْعُواْ فَلَهُ الأَسْمَاء الْحُسْنَى

وَلاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِکَ وَلاَ تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلًا

( 111 ) وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَ لَم یَکُن لَّهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ

وَ لَمْ یَکُن لَّهُ وَلِیٌّ مِّنَ الذُّلَّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیرًا

   ترجمــه لفظـــی :

(110) بگو خدا را بخوانید یا رحمان را بخوانید هر کدام را بخوانید براى او نام هاى نیکوتر است

و نمازت را به آواز بلند مخوان و بسیار آهسته ‏اش مکن و میان این [و آن] راهى [میانه] جوى

(111) و بگو ستایش خدایى را که نه فرزندى گرفته و نه در جهاندارى شریکى دارد

و نه خوار بوده که [نیاز به] دوستى داشته باشد و او را بسیار بزرگ شمار


 

نگاه ادبی و عرفانی :

 

ای سیِّــد کونین ؛  و ای مهتـر خافقیـن ؛ 

 

به مشتاقان و صدیقـانِ مــــا بگوی که :

همه مــــا را باشیـــد ،

هـمـه مــــا را خــوانید ،

همــه مــــا را دانیـــــد ،

به عالِمان بگـو :

که اسرارِ عِـلـم قِـدَم ؛ مـــــا راست نه شما را !

که : اَلعِـلــمُ عِـنــدَاللهِ ،

و جبّاران را بگـوی :

که جبّــار آسمان ها و زمین مائیم ،

و پادشاهی و ملک داری مــــــا را ســزاسـت نه خــلـــق را !

با خـواجگان و مهتران بگوی :

که به کرم و جلال مــــا است که ؛

شما را از شب دیجور ، رستگاری می دهیم

و در روز نگاه می داریم !

با عـارفــان بگوی :

مــــا از بهـر مؤانست شما ؛

چنین نامه و خلعـتـی فـرستادیم ،

و ستمگـــران و ناپاکان را بگوی :

راهِ داد پیش گیـــــریــــــد

چنانکه مــــا با شما به عـدل کار کـردیم ،

و گناهکارانِ امّت را بگــوی :

بر درگاه مــــا باشید

که اگر به اندازه ی آسمان ها و زمین ؛

گنـــاه داشته باشیـد ،

دل از امیــد فـضـــل مــــــا برندارید ،

که ناامیدی از فضل مــــا خود ، بزرگترین گنـــاه است !

فـردای رسـتـاخـیـزمــــا با همه ی خلایق ؛

به عـدل و دادرفتـــــــــار کنیـــــــم ،

و با گـدایان امتِ محمد(ص) ؛

به فضــــــــل و رحمـت !


ای محمّــد ؛

بر دوستان مـــــا ؛  ثنــــــــــــــــای مــــــا ، 

و ستــایش مــــــــــا ، و ذکــــــــر مــــــا برخـــوان

و مـــــا را به پــاکی بستـــــــــای ،

که روح دل و آرام جان در ذکــــر مـا است.

اَلا بِــذِکــرِالله تَطـمَئِــنُّ القـُلـُوب


آنکس که تـو را شناخت جــــان را چه کند  

 فـــرزند و عـیـــال و خانمــان را چه کند

دیــوانه کـنــی هـردو جهــانــش بخشی   

دیــوانه ی تـــو هــر دو جهــان را چه کند

 


ای محمّــد ؛

بر نعمتِ بزرگی که خــــــــدا به تو داده شکــــــر کن  ،

و آن شناسائیِ تـــــــو است به این که مــــــا را فرزنــــــد نیست ،

و سپـــــاسگـــــــــــزار بـــــاش کـــــــــــــه مــــــــــــا را ؛

فــــــرزنـــــــد و انبــــــــــاز و یــــــــــــار نیست ،

لَم یَلِد وَ لَم یُولَد وَ لَم یَکُن لَهُ کُفُوَاً اَحَــــد

و این از روی ناتــــــــوانی نیست ،

بلکه ما خود ، یــــــــارِ همـــه ی یــارانیــــم ،

که با پرستشِ مــــــا ، نـــزد مــــــا عــزیــــــــز هستند .

 

شکایت قرآن :

دوای همه ی درد هــا (کلیک کنید)


پایان بخش اول تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید

تقدیر و تشکر از دوستانِ همراه و دبیران محترم و ... در پست بعدی

 

 


 

گذشت جمعــــه عزیزم دعای مـا نگرفت...
دعای ما نه ، بگو ادعــای مــــــــا نگرفت...
اگر به یــاد تــــو بودم چـرا دلم نشکست؟
چرا غروب گذشت و صـدای مــا نگرفت..؟

 



موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید    ( 1017 )                                                                          

ســوره 17 : اســـرا ( مـکّــی ـ111آیه دارد ـ جزء  پا نزدهم ـ صفحه 282 )


  ( قسمــت سی ام     )


اهـل تمکیــن


 ( جزء پانزد هــم صفحــه 292 آیات 107 و 109 )  

بسم الله الرحمن الرحیم 

(107 )  قُلْ آمِنُواْ بِهِ أَوْ لاَ تُؤْمِنُواْ إِنَّ الَّذِینَ أُوتُواْالْعِلْمَ مِن قَبْلِهِ

إِذَا یُتْلَى عَلَیْهِمْ یَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ سُجَّدًا

( 109 )وَ یَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ یَبْکُونَ وَ یَزِیدُهُمْ خُشُوعًا

   ترجمــه لفظـــی :

(107) بگو [چه] به آن ایمان بیاورید یا نیاورید بى‏ گمان کسانى که پیش از [نزول]آن

دانش یافته ‏اند چون [این کتاب] بر آنان خوانده شود سجده‏ کنان به روىدر مى ‏افتند

 (109)  و بر روى زمین مى‏ افتند و مى ‏گریند و بر فروتنى آنها مى ‏افزاید


نگاه ادبی و عرفانی :

از آستان جلال احدیّت ،

اشاره به استغنای رَبِّ عِــزَّت از طاعت بندگان است ،

می فرمـــــایـــــــد :

ما را هیچ نیازی به ایمان آنان نیست !

خواه ایمان آورند خواه نــــه !

ما را به ایمان شما حاجت نــه ،

هنوز رقمِ وجود بر هیچ موجودی نکشیده بودیم که ؛

جمــــال مـــاشاهـــــــد جــلال مــــــا بود ،

خود بخود ، خود را بسنده بودیم ،

امروز هم که خلق را بیافریدیم ،

همانیم که (دیروز که نیافریده بودیم) بودیم ،

بی نیاز به خود ؛ پیش از سبب ،

و بی نیاز بر کمال ؛ پیش از طلب !

کــــــــــه ؛

قُل هُوَاللهُ اَحَــــــد ، اَللهُ الصَّمَـــــــــــد ...

وَ یَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ یَبْکُونَ ...

گریستن ؛ حال مبتدیان است و صفت روندگان ،

هرکسی بر حسب حـــــــــــال خود ،

و هر رونده ای به اندازه ی کردار خود گِـــریَـــــــد ،

چنان که توبــــــه کار ، در گنــــــــاه خود می نگرد ،

و از بیــــــــــمِ کیفـــــــــــر می گریــــــــــد !

طاعت کار ؛ در طاعت خود می نگـــــــــرد ،

و بر فترت و سستی و تقصیر و کوتاهی و تنبلیِ خود می گرید !

او بر خاتمت کار می گریــــد که فــــــردا با من چه خواهند کرد ؟ !

عــــــــــارف ؛ در ســابقــــــه ی ازل می نـــگـــــــــرد ،

و بر غفلت خود می گــریــــــــد ! و می گوید :

آیا در ازل بر من چه خواندند و چه راندند و چه قضا کردند ؟

این ؛ همـــــــه بر راه رونـــــــــدگان است ،

و نشانی بر ضعــفِ حـــــــــالِ ایشان !

امّا ربودگانِ از خویشتن و اهلِ تمکین را ، گریـــــــه ، نقص باشد !

نوشتــــــه انــــــد :

روزی عارفی با زن خود در خانه نشسته بود که عارفی دیگر وارد شد ، زن خواست خود را بپوشاند که عارف گفت بنشین ، او را از تو آگاهی نیست ! عارف وارد شد و با دوست خود نشست و سخن می گفتند تا این که آن عارف گریستن آغاز کرد ، عارف به زن خود گفت : اینک خود را بپوشان که او به هوش آمد ! و از ناآگاهی خارج شد !!!


فتـواى مـن

سر کوى تو ، به جان تــو قسم ! جاى من است

به خـــــــــم زلف تو ،  در میکده ماواى من است

عارفانِ رخ تو جملـــــه ظلــــومند و جهـــــــــول

این ظلومىّ و جهولى ، سر و سوداى مناست

عاشـــق روى تــــو حسرت زده اندر طلب است

ســــــر نهادن به سر کوى تو ، فتواى من است

عالـــــــم و جاهل و زاهد ، همه شیداى تــو اند

این نه تنهـــــــــــــا رقم سرّ سویداى من است

رخ گشـــــــا ، جلوه نما ، گوشه چشمى انـــداز

این هــــــــــواى دل  غمدیده شیـداى من است

مسجد و صومعـــــــــه و بتکده و دَیــــر و کنیس

هر کجا مــــــــــــى‏ گذرى ، یاد دل ‏آراى من است

در حجابیم و حجـــــــــابیم و حجابیم و حجــــــاب

این حجاب است که خود ، راز معمــاى من است

( دیوان امام خمینی [ره] ص 59 )


 

همه مشکلات مــــــا


ناشی از غیبت طولانی مولایمان


محبــوب دل هـا و منجی انســـان هـا


حضرت حجـة ابن الحســــن المهــــدی(عـــج) است


 

پس برای تعجیــــل در فـــرج مبارکشان زیـــاد دعا کنیم

 

برای سلامتی و خشنودی امـــام و مقتــــدا و مولایمان


 قائـم آل محمّـــــد (ص)

 

و برای تعجیل در فـــرج مبــــارکشان

  

دو رکعت نماز مخصوص و یکصد صلوات

 





موضوع :


نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید    ( 1016 )                                                                         

ســوره 17 : اســـرا ( مـکّــی ـ111آیه دارد ـ جزء  پا نزدهم ـ صفحه 282 )


 ( قسمــت بیست و نهـــم )


خورشیـد عالمتـاب


 ( جزء پانزد هــم صفحــه 292 آیات 101 و 106 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم 

(101 )  وَ لَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى تِسْعَ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ فَاسْأَلْ بَنِی إِسْرَائِیلَ إِذْ جَاءهُمْ

فَقَالَ لَهُ فِرْعَونُ إِنِّی لَأَظُنُّکَ یَا مُوسَى مَسْحُورًا

 ( 106 ) وَ قُرْآنًا فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَى مُکْثٍ وَ نَزَّلْنَاهُ تَنزِیلًا


   ترجمــه لفظـــی :

 

(101) و در حقیقت ما به موسى نُــه نشانه آشکار دادیم ، پس ؛ از فرزندان اسرائیل بپرس

 آنگاه که نزد آنان آمد ، و فرعون به او گفت اى موسى ؛ من جداً تو را افسون‏ شده مى ‏پندارم

(106)  و قرآنى [با عظمت را ] بخش بخش [بر تو] نازل کردیم ،

تا آن را به آرامى به مردم بخوانى و آن را به تدریج نازل کردیم


  نگاه ادبی و عرفانی :

 

موسی را به پیغمبریِ اسرائیلیان ؛

با نشانه های نُــه گانه ی روشن ،

چون عصا و یدِ بیضاء فرستادیم ،

و مصطفی را به پیغمبریِ همه ی جنّ و انس ؛

با معجزه ی قرآن ، کلام رحمن ،

نامه ی خداوندِ جهان ، فرستادیم ،

و این قــــــرآن تا به قیـــــــامت بماند ،

از آن که پیغمبریِ او پیوسته تا به رستاخیــــز بماند .



 

خداوند تبارک و تعالی فرمود :

موسی را معجزه ای دادم که دست دشمنان به وی رسید ،

ولی مصطفی را معجزه ای دادم که دست دشمن هرگز به وی نرسد ،

چندین صد سال بگذشت ، و هزاران دشمنان ،

از زندیقـــــــان و بی دینـــان کوشیدند ؛

تا در قرآن طعنی زنند ، و نقصی آرند ،

نتوانستنــــــد ، و همه رفتند ،

و قرآن بی عیب و نقصان بماند ،

 که ؛ بالحقِّ انزَلناهُ و بِالحقِّ نَزَل .


[ آیات شریفه آخر سوره مبارکه حشر ، که خواندن و تدبّر در آن بسیار تأکید شده است ]

 

[ و اینک نیز بعد از هزار و چهارصد و اندی سال که دشمنان از هر زمان زیرک تر و آزموده تر و شیّادترند ،

و انواع وسایل و تجهیزات مدرن چاپ و تکثیر و رسانه های زنجیره ای مخرّب در اختیار دارند ،

و هر از چند گاهی توهین و جسارت هایی به ساحت قدس قرآن می نمایند !

ولی خوشبختانه نتوانسته و نخواهند توانست

کوچکترین خلل یا شک و ریبی در آیات مبارکه آن به وجود آورند ،

و علیرغم تلاشهای وقیحانه ی استکبار جهانی و صهیونیسم بین الملل

جهت ایجاد خلل و یا شک و تردید در این کتاب آسمانی

نتوانسته اند کوچکترین عملی در این جهت انجام دهند

! این خورشید عالمتاب روز به روز پر نور تر و با شکوه تر در جهان می درخشد

و با پیشرفت علم و دانش در تمام عرصه ها ، روز به روز بر عظمت و شکوه و جلال آن افزوده

و حقایق بیشتری از آن بر دانشمندان ( دوست و دشمن ) آشکار می شود ! ] 



 

... وَ نَزَّلْنَاهُ تَنزِیلًا

قرآن یکباره از آسمان فرود نیامد ،

بلکه آیه آیه و سوره سوره به مدت بیست سال به تدریج نازل شد ،

و این جدائی و فاصله و تفریق از آن سبب بود که ؛

یاد گرفتن و یاد داشتنِ آن بر امّت آسان باشد ،

و بر دل هاشان استوار و محکم نشیند و جای گیرند ،

و نیز تا این که شرف و کرامت مصطفی(ص) در آن پیدا شود ،

که پیوسته از حضرت عزّت ، به وی نامه و پیغام می رسید ،

و تا بنده ای بزرگوار و شریف نباشد ؛ او را این مزیّت ندهند ،

که پیوسته خداوند او را به سخنان خود بنوازد .




موضوع :


<      1   2   3   4   5   >>   >
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز


* *